Καθόμουν το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940 στο σπίτι μου και εκεί που έπινα τον καφέ μου άκουσα σειρήνες και άνοιξα το ραδιόφωνο.
Βίντεο «Ανακοινωθέν πολέμου»
Τα απογεύματα πηγαίναμε σινεμά και βλέπαμε τα επίκαιρα.
Βίντεο «ΟΧΙ 1940 Ελληνικά Επίκαιρα»
Οι Έλληνες προσπαθούσαν να αντισταθούν με όποιο τρόπο μπορούσαν.
Συναντιόντουσαν μυστικά και οργάνωναν τον αγώνα τους.
Πολύ συχνά έγραφαν συνθήματα στους τοίχους.
Πολύ συχνά έγραφαν συνθήματα στους τοίχους.
Τραγούδι «ο Δρόμος - Μάνος Λοίζος»
Ο Ελληνικός λαός έδειξε μεγάλο κουράγιο και δύναμη, παρά τις τεράστιες δυσκολίες. Ακόμα και ο πρωθυπουργός της Αγγλίας είπε ότι «δεν πολεμάν οι Έλληνες σαν Ήρωες αλλά οι Ήρωες σαν Έλληνες».
Εκείνη την εποχή όλοι χάσαμε και φίλους. Με την παρέα μου συχνά
μαζευόμασταν, ένας φίλος έπαιζε ακορντεόν και εμείς τραγουδούσαμε. Όμως, μια
μέρα.........
τραγούδι«ακορντεόν»
Ήταν αβάσταχτο να ξυπνάμε στην Ακρόπολη και να βλέπουμε την
Ναζιστική σημαία.
Έτσι, 2 νεαροί αποφάσισαν να κάνουν κάτι πολύ επικίνδυνο. Αλλά, ας πάρουμε την ιστορία τους από την αρχή.
Έτσι, 2 νεαροί αποφάσισαν να κάνουν κάτι πολύ επικίνδυνο. Αλλά, ας πάρουμε την ιστορία τους από την αρχή.
Στις 30
Μαΐου του 1941, δώσανε ραντεβού στην πλατεία Κουμουνδούρου, στις 8 η ώρα, 3 νέοι.
Ο Λάκης Σάντας, ο
Μανώλης Γλέζος και ο Αντώνης Μοσχοβάκης.
Ο Λάκης και ο Μανώλης είχαν αποφασίσει να πάνε στην ακρόπολη και να κατεβάσουν την Ναζιστική σημαία. Είπαν το παράτολμο σχέδιο τους στον Αντώνη, ο οποίος δεν συμφώνησε και έφυγε. Έτσι, οι δυο τους ξεκίνησαν με μόνο τους όπλο ένα μικρό μαχαίρι και ένα κλεφτοφάναρο. Μπήκαν στην σπηλιά που βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης και φτάσαν στην επιφάνεια.
Ο Λάκης και ο Μανώλης είχαν αποφασίσει να πάνε στην ακρόπολη και να κατεβάσουν την Ναζιστική σημαία. Είπαν το παράτολμο σχέδιο τους στον Αντώνη, ο οποίος δεν συμφώνησε και έφυγε. Έτσι, οι δυο τους ξεκίνησαν με μόνο τους όπλο ένα μικρό μαχαίρι και ένα κλεφτοφάναρο. Μπήκαν στην σπηλιά που βρίσκεται στους πρόποδες της Ακρόπολης και φτάσαν στην επιφάνεια.
Σκέφτηκαν
να δημιουργήσουν τεχνητό θόρυβο, πετώντας πετραδάκια μακριά, για να πάει εκεί ο
σκοπός.
Αφού
σιγουρεύτηκαν ότι δεν υπήρχε κανείς περπάτησαν προσεχτικά μέχρι τον ιστό της
σημαίας.
Εκεί
υπήρχαν 3 συρματόσκοινα. Προσπαθώντας να κατεβάσουν την σημαία αυτή κολλούσε
στα συρματόσκοινα. Αρχικά, προσπάθησε να την ξεκολλήσει ο Μανώλης αλλά τίποτα.
Μετά πήγε ο Λάκης. Πριν πάει όμως, επειδή φόραγε άσπρα ρούχα, για να μην
λερωθεί και μετά αν τους έπιαναν, καταλάβαιναν ότι αυτοί κατεβάσαν την σημαία,
άλλαξε μπλούζα με τον Μανώλη. Ούτε αυτός τα κατάφερε. Μετά προσπαθήσαν και οι
δυο μαζί. Την τραβάγανε και κρεμιόντουσαν πάνω της, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Τελικά με
το μαχαίρι που είχε ο Λάκης ξετύλιξε ένα ένα τα συρματόσκοινα και άρχισαν να
κουνάνε το κοντάρι. Η σημαία ξεκόλλησε και τους κουκούλωσε και τους δυο.
Αγκαλιάστηκαν,
φιλήθηκαν, χορέψαν και γύρισαν πίσω.
Η κατοχή όμως καλά κρατούσε και οι ψυχές μας μοιάζαν με πουλιά
που δυσκολεύονταν να πετάξουν.
Τραγούδι «Ένα το χελιδόνι»
Τραγούδι «Ένα το χελιδόνι»
Αυτό που νοιώθαμε το εκφράζαν καλύτερα τα τραγούδια των παππούδων μας.
τραγούδι«Πότε θα κάνει ξαστεριά»
12 Οκτώβρη 1944. Μια μέρα σαν παραμύθι.
Η μέρα της απελευθέρωσης.
Βίντεο «Η απελευθέρωση της Αθήνας»
Η μέρα της απελευθέρωσης.
Βίντεο «Η απελευθέρωση της Αθήνας»
Όλοι αυτοί που αγωνίστηκαν ήταν
Α Ν Θ Ρ Ω Π
Ο Ι.
Γιατί για να λέγεσαι άνθρωπος δεν αρκεί μόνο να αναπνέεις.
Αν
θες να λέγεσαι άνθρωπος......
Ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη «Aν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος»
Υπεύθυνες Καθηγήτριες της γιορτής
Αυχούδια Δώρα (Φυσικός)
Αναγνωστοπούλου Ναταλία (Φιλόλογος)
Παπαδάκη Μάρα (Φιλόλογος)
Κατσούλη Μαρία (Μουσικός)
Η εορτή ολοκληρώθηκε με την παράδοση της σημαίας από τον Διευθυντή του Ειδικού Γυμνασίου κ. Μανίκα Σωτήρη, στο σημαιοφόρο και τους παραστάτες καθώς και με την απονομή επαίνων στους διακριθέντες μαθητές του σχολείου.
...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου